Οι 39 άνδρες των ΟΥΚ του Λιμενικού, που κατηγορούνται για παράβαση του Άρθρου 2 του αντιρατσιστικού Ν. 927/79 για τα συνθήματα που αναφώνησαν κατά την παρέλαση της 25ης Μαρτίου 2010 στην Αθήνα παραπέμπονται σε δίκη στο Ναυτοδικείο Πειραιά, στις 20 Σεπτεμβρίου 2011 μετά από δίωξη που ασκήθηκε από την Εισαγγελία Πειραιά.
Η εισαγγελία έκανε δεκτή την έγκληση εκπροσώπων και επομένως εχόντων νομικό συμφέρον, εκείνων που αισθάνθηκαν θιγμένοι.
Οι "παρατηρητές", της καταπάτησης όμως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν γνωρίζουμε, εκτός και αν δεν είμαστε καλά πληροφορημένοι, να παρατήρησαν ποτέ κάτι που να συνέβη με την καταπίεση των Πομάκων από το τουρκικό προξενείο στη Θράκη.
Επίσης δεν είδαμε ποτέ μέσα στα Σκόπια και την Αλβανία, έστω και μία τοποθέτηση αντιστοίχων οργανώσεων για την καταπάτηση των δικαιωμάτων των Ελλήνων.
Όταν για παράδειγμα είχε διοργανωθεί σε ξενοδοχείο στην Θεσσαλονίκη συνέδριο φιλοσκοπιανών, περνώντας από τον αστυνομικό κλοιό, φθάσαμε στην είσοδο του ξενοδοχείου.
Ζητήσαμε να μπούμε μέσα με την κάμερα για να καλύψουμε το γεγονός. Βγήκε τότε στην είσοδο, όπου μας είχαν σταματήσει οι αστυνομικοί κάποιος κύριος, γνωστός και μη εξαιρετέος, κάτοικος Ολανδίας και μας είπε ότι δεν είμαστε ευπρόσδεκτοι.
Κατόπιν, ενώπιον του τότε διευθυντού ασφαλείας Θεσσαλονίκης, είπε "τι θέλετε; θα σας δώσω εγώ κασέτα να δείτε τι θα ειπωθεί".
Σε ρώτησή μας, που βρέθηκαν τα χρήματα για να γίνει όλη αυτή η κινητοποίηση, με τρόπο εντελώς κυνικό είπε "εγώ τους τα δίνω από την Ολανδία".
Σε ερώτησή μας, "γιατί αυτός που τόσο νοιάζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα ποτέ δεν έκανε στο ευρωκοινοβούλιο καμία απολύτως νύξη για αυτά που υποφέρουν οι Έλληνες των Σκοπίων και οι Βορειοηπειρώτες μέσα στο αλβανικό κράτος", επίσης κυνικά, αλλά και κοροϊδευτικά μας απάντησε ότι "αυτά συμβαίνουν εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης και δεν μπορεί να απασχολήσει το ευρωκοινοβούλιο".
Οι σκέψη μας βέβαια τρέχει σήμερα στη Λιβύη, που είναι εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι Ευρωπαίοι την βομβαρδίζουν με ...ανθρωπιστικές βόμβες για τα.....ανθρώπινα δικαιώματα των Λίβυων.
Είναι δεδομένο, ότι υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Βέβαιο επίσης είναι ότι το συγκεκριμένο σύνθημα ήχησε βαρύ και ήταν τουλάχιστον ατυχές.
Ίσως όμως οφειλότανε στην αγανάκτηση των ανδρών, για την αδράνεια των ελληνικών κυβερνήσεων απέναντι στο σύνολο των δολοφονιών των Ελλήνων στην περιοχή της Ηπείρου.
Εκτός και αν οι μόνοι που δεν έχουν δικαιώματα είναι οι Έλληνες.
Θέλουμε επίσης να μάθουμε, αν οποιαδήποτε "διεθνής οργάνωση" για τα ανθρώπινα δικαιώματα, και όχι ελληνική, έκανε οποιαδήποτε ενέργεια, ή έστω μία δήλωση, για την ρατσιστική εν ψυχρώ δολοφονία του Αριστοτέλη Γκούμα στη Βόρειο Ήπειρο, από Αλβανούς σωβινιστές, με την αιτιολογία του ότι μιλούσε ελληνικά.
Εκτός και αν εθεωρείτο αυτονόητο ότι ο Γκούμας δεν είχες δικαίωμα να μιλά Ελληνικά.και η τιμωρία του για αυτό του το παράπτωμα έπρεπε να είναι ο ΘΑΝΑΤΟΣ..
Εμείς όμως οι Έλληνες έχουμε μάθει, ότι το δένδρο της ελευθερίας πάντα το ποτίζαμε με το αίμα μας.
Περιμένουμε το αποτέλεσμα της δίκης που δεν πρέπει να αναβληθεί και να δούμε τι θα πει η "στρατιωτική δικαιωσύνη". Τα βλέματα όλων των Ελλήνων θα είναι στραμένα πάνω στη δίκη αυτή.
Απλά, θυμίζουμε ότι αυτοί θα χύσουν και πάλι πρώτοι το αίμα τους όταν χρειαστεί, τη στιγμή μάλιστα που πολλοί, ονόματα δε λέμε, θα πάρουν το αεροπλάνο για να πάνε να κάνουν αντίσταση από το Παρίσι και την Αμερική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου